به گزارش خبرنگار بازار، تغییر اقلیم یکی از چالشهای بزرگ قرن حاضر است که تأثیرات عمیقی بر زندگی انسانها، محیط زیست و اقتصاد کشورها دارد اصفهان، به عنوان یکی از استان های مرکزی ایران، با مشکلات متعددی ناشی از تغییر اقلیم که بیشتر به دلیل خشک کردن زاینده رود به دست بشریت رخ داده، مواجه است.
در این ارتباط نرگس احمدی کارشاس اقتصادی با بیان اینکه زاینده رود، به عنوان یکی از منابع آب حیاتی این استان، نقش بسزایی در تأمین نیازهای آبی کشاورزی، دامداری و گردشگری دارد، افزود: کشاورزی یکی از اصلی ترین بخش های اقتصادی اصفهان است که تحت تأثیر مستقیم تغییرات اقلیمی و خشکی منابع آبی قرار دارد، نکته قابل توجه این است که اصفهان همچنان بیشترین و با کیفیت ترین محصولات کشاورزی و دامداری کشور را تولید می کند و از این استان انتظارات خاصی وجود دارد.
این کارشناس اقتصاد کشاورزی با اشاره به اینکه اصفهان به عنوان یکی از مناطق مهم تولید محصولات زراعی مانند گندم، جو و زعفران شناخته می شود، تاکید کرد: کاهش آب به معنی کاهش کیفیت و کمیت محصولات است که میتواند به افزایش قیمت ها و نارضایتی کشاورزان منجر شود.
وی با اشاره به مطرح شدن تغییر الگوی کشت در کشاورزی گفت: تغییر اقلیم و کمبود آب ممکن است کشاورزان را به سمت کشت محصولات مقاوم تر سوق دهد. این تغییر الگو ممکن است در کوتاه مدت به نفع کشاورزان باشد، اما در بلندمدت می تواند به تنوع زیستی آسیب برساند و نیاز به دانش و فناوری های جدید را افزایش دهد.
احمدی تصریح کرد: زمانی حتی موضوع کشت برخی محصولات استانها ر دیگر استانها مطرح شد، مثلا تنها استان کشور برای کاشت برنج استانهای شمالی عنوان شدند، این در حالی است که به طور نثال برنج لنجان را که اتفاقا کم آببرتر از بقیه گونه های برنج است اصلا در استان دیگری نمی توان کشت کرد.
وی ادامه داد: باید توجه کنیم که بر اساس اصول کشاورزی برخی محصولات را تنها در برخی خاکها می توان کشت کرد و به اصطلاح خاک آن کشت را می طلبد و کاشت محصولی دیگر هم موجب از میان رفتن کیفیت محصول و هم از میان رفتن مرغوبیت خاک می شود.
کمبود آب باعث افزایش هزینههای تولید می شود؛ کشاورزان برای تأمین آب مورد نیاز خود مجبور به استفاده از منابع آبی زیرزمینی می شوند
این کارشناس اقتصاد کشاورزی به جنبه دیگری از تاثیرات خشکی زاینده رود بر اقتصاد استان اشاره کرد و گفت: کمبود آب باعث افزایش هزینههای تولید می شود؛ کشاورزان برای تأمین آب مورد نیاز خود مجبور به استفاده از منابع آبی زیرزمینی می شوند که این امر هزینه های بالایی را به همراه دارد؛ همچنین، استفاده از روشهای آبیاری نوین نیز نیازمند سرمایه گذاری اولیه است که برای بسیاری از کشاورزان دشوار است.
دامداری اصفهان، قربانی دیگر خشکسالی
وی دامداری را از دیگر ارکان اقتصادی اصفهان دانست که تحت تأثیر تغییرات اقلیمی و خشکی زایندهرود قرار دارد و تاکید کرد: خشکی زایندهرود به معنای کاهش منابع علوفه و علف های طبیعی است که تأمین کننده غذای دامها هستند که این موضوع میتواند منجر به کاهش تولید شیر و گوشت شود و در نتیجه درآمد دامداران را تحت تأثیر قرار دهد.
وی تاکید کرد: تغییرات اقلیمی می تواند به افزایش بیماری های دامی منجر شود. با کاهش آب و افزایش دما، شرایط برای گسترش بیماری ها فراهم می شود که این امر میتواند به مرگ و میر دام ها و کاهش تولیدات دامی منجر شود.
احمدی بیان کرد: با کاهش منابع آب و علوفه، بسیاری از دامداران ممکن است مجبور به ترک حرفه خود شوند یا به مناطق دیگر مهاجرت کنند که این موضوع می تواند به کاهش جمعیت روستایی و افزایش فشار بر شهرها منجر شود.
تاثیر خشکی زاینده رود بر گردشگری نصف جهان
وی با تاکید بر اینکه گردشگری یکی از بخشهای مهم اقتصادی اصفهان است که تحت تأثیر تغییر اقلیم و خشکی زایندهرود قرار دارد، گفت: زایندهرود یکی از جاذبههای طبیعی اصفهان است که گردشگران زیادی را جذب میکند. خشکی این رودخانه میتواند به کاهش زیباییهای طبیعی منطقه و در نتیجه کاهش تعداد گردشگران منجر شود.
صنایع دستی اصفهان، که بخش مهمی از اقتصاد محلی را تشکیل میدهند نیز تحت تأثیر تغییرات اقلیم قرار دارند
وی گفت: با توجه به تغییرات اقلیمی، هزینه های مرتبط با مدیریت گردشگری نیز افزایش خواهد یافت، برای مثال، نیاز به ایجاد زیرساخت های جدید برای جذب گردشگران در شرایط آب و هوایی متفاوت ممکن است هزین هبر باشد.
احمدی تغییر اقلیم و خشکی زاینده رود را نه تنها بر اقتصاد اصفهان بلکه بر جنبه های اجتماعی و فرهنگی نیز تأثیرگذار دانست و گفت: کمبود منابع آبی می تواند به مهاجرت افراد از مناطق روستایی به شهرها منجر شود. این موضوع نه تنها بر ساختار اجتماعی تأثیر میگذارد بلکه ممکن است باعث افزایش فشار بر زیرساخت های شهری شود.
مشاغل جدید، مهاجرت و تغییر هویت فرهنگی منطقه
وی با اشاره به اینکه تغییرات اقلیمی ممکن است به تغییر در سبک زندگی مردم منجر شود، گفت: با کاهش فعالیتهای کشاورزی و دامداری، مردم ممکن است به دنبال مشاغل جدیدو یا مهاجرت باشند که این موضوع میتواند به تغییر هویت فرهنگی منطقه منجر شود.